De groentetuin, deel 2
De seizoenen op Tuinderij De Groene Steen. Deel 2 van serie over de groentetuin op Nieuw Bureveld
Het duurt nog even voordat de deelnemers aan Herenboerderij Nieuw Bureveld hun eerste producten op kunnen halen. Het telen, oogsten en verdelen van groenten dat nu op de Tuinderij De Groene Steen gebeurt, zal volgend jaar op grotere schaal op de herenboerderij plaatsvinden. Om de toekomstige herenboeren al vertrouwd te maken met dit deel van hun bedrijf, volgt Maurice van Lieshout – lid van de werkgroep communicatie – dit jaar de seizoenen op de tuinderij.
Lastige weersomstandigheden
‘Eindelijk groeizaam weer!’ Tuinder Janneke Steenmans is blij met de bewolkte dag midden juni waarop de temperatuur niet hoger komt dan 20 graden en het af en toe lichtjes regent. Het is het Nederlandse zomerweer dat ooit heel gewoon was en waar boeren en tuinders wel raad mee wisten. En veel groenten doen het uitstekend onder die licht wisselvallige en niet al te hete omstandigheden.
Het extreem droge en zonnige weer van de laatste jaren en vooral dit voorjaar vraagt om extra maatregelen. ‘Voordat we iets nieuw planten, zorgen we er bijvoorbeeld voor dat de grond helemaal nat is’, zegt Janneke. ‘Dan kan nieuw plantgoed makkelijker wortelen, in een droge toplaag duurt dat te lang of lukt dat niet.’ Ook aan beregenen kan De Groene Steen dit jaar niet ontkomen.
Kwetsbare worteltjes
Een actueel zorgenkindje is de teelt van worteltjes. Die kun je niet eerst in de kas opkweken en de zaadjes ontkiemen pas na drie of vier weken resulterend in een minuscuul, kwetsbaar plantje. Dat droogt snel uit en wordt makkelijk overwoekerd door onkruid. Om het zaadjes en plantjes makkelijker te maken worden verschillende bedden op de tuinderij eerst bedekt met een afdekdoek. Daaronder sterft het onkruid, dat vervolgens moeiteloos weg geschoffeld kan worden. Het zijn kleine voorbeelden van de grote gevolgen die klimaatverandering kan hebben voor de groente- en fruitteelt in ons land. Hoe daarop in te spelen, zal ook voor de herenboeren een belangrijk thema zijn.
Enthousiaste vrijwilligers
De Groene Steen kan niet bestaan zonder de inzet van vrijwilligers. Iedere dinsdag- en donderdagmorgen zijn een stuk of acht enthousiaste groenliefhebbers bezig met zaaien, planten, oogsten, schoffelen, onkruid verwijderen of bijzondere klussen als het samenbinden van staken voor klimbonen of het weghalen van coloradokevers.
Het zijn mensen die naar eigen zeggen graag buiten werken, zich betrokken voelen bij biologische landbouw, niet vies zijn van soms hard aanpoten en veel voldoening halen uit de resultaten daarvan. Bovendien vinden ze het ontspannend en gezellig werk. Anderhalve meter afstand houden is geen probleem.
‘Heerlijk werk’
Theo Matton is met zijn 86 jaar de nestor van een gemêleerd gezelschap van jong en oud, man en vrouw. ‘Ik was tuinder van beroep en ben me steeds meer gaan bezighouden met biologisch tuinieren. Dat doe ik ook thuis waar ik een grote bloemen- en moestuin heb, en net als hier geen bestrijdingsmiddelen en alleen natuurlijke mest gebruik. Ik vind het heerlijk om hier bezig te zijn, het houdt me bovendien fit en gezond. Ik zeg altijd “de kunst van het werk is om aan het werk te blijven”.’
Bijzondere groenten
Naarmate het seizoen vordert, groeit de variatie aan geoogste groenten. Afnemers van het groentepakket van de tuinderij ontvingen tot midden juni al bijna 20 soorten (steeds vijf verschillende per keer). Naast bekende als sla, paksoi, radijs, andijvie, Chinese kool, venkel, rucola, wortel, spitskool en lente-uitjes lagen er in de afhaalkistjes minder bekende en ‘vergeten’ groenten als snijbiet, raapstelen, mosterdblad, bosknoflook, meiraapjes, koolrabi, bosbietjes en zomerpostelein. In de loop van het jaar zullen nog zo’n 20 andere groenten volgen.
Vrolijke snijbiet
‘Waarom kenden we die niet?’, is een vraag die opkomt als je de vrolijke snijbiet ziet (en proeft) met zijn wilde spinazie-achtige bladeren en zijn rode en gele stengels à la rabarber. Of de bos- of zomerbiet, een zachtere variant van de bekende winterbiet en waarvan ook blad en steel niet te versmaden zijn. En wat te denken van het mosterdblad, een bescheiden plantje boordevol mineralen? Er valt nog veel smakelijks te ontdekken.
Maurice van Lieshout